Klimat to skomplikowana sprawa. Czy wśród naukowców jest konsensus w sprawie zmian klimatu?
Naturalnie, istnieje wiele nierozwiązanych problemów, a debata pozostaje otwarta. Dotyczy jednak kwestii szczegółowych, nie pryncypiów.
Jeżeli spojrzeć na ostatnie raporty i wyniki badań, debaty tyczą się kwestii pokroju: dlaczego modelowanie promieniowania długofalowego w górnej warstwie atmosfery w tropikach nie pokrywa się z odczytami satelitarnymi, albo w jaki sposób rozmiar kryształków lodu w chmurach typu cirrus wpływa na ilość promieniowania krótkiego odbitego z powrotem w przestrzeń kosmiczną, albo dokładnie jaką część ochłodzenia stratosfery można przypisać dziurze ozonowej. Nikt już w środowisku naukowym nie rozważa, czy zmiany stężenia CO2 w powietrzu zwiększają efekt cieplarniany, czy obecne ocieplenie przypisać działalności ludzkiej, albo czy poziom mórz i oceanów wzrósł w przeciągu ostatniego stulecia. Tutaj mamy naukowy konsensus.
Dokładniej, konsensus w kwestii antropogenicznego (czyli wywołanego przez człowieka) ocieplenia klimatu dotyczy następujących kwestii:
• zachodzi wyraźnie ocieplenie klimatu, którego nie da się przypisać jedynie czynnikom naturalnym
• główną przyczyną przeważającej części tego ocieplenia jest rosnący poziom gazu cieplarnianego CO2
• zrost stężenia CO2 jest wynikiem spalania paliw kopalnych
• jeżeli stężenie CO2 w obecnym stuleciu będzie nadal rosło, ocieplenie będzie postępować
• zmiany klimatyczne przewidywane w tym stuleciu stanowią potencjalne zagrożenie dla ludzkiej egzystencji i dla środowiska naturalnego
Istnieją teorie zaprzeczające powyższym twierdzeniom i alternatywne punkty widzenia, jednakże ich proponenci pozostają w absolutnej mniejszości.
Czy potrzebujemy jednomyślności, by zawierzyć nauce? Równie dobrze możemy kwestionować budowę Ziemi, bo niewątpliwie znajdzie się naukowiec, który stwierdzi, że w środku jest pusta…
Ten konsensus został odzwierciedlony w raportach Międzyrządowego Panelu ds. Zmian Klimatu IPCC: Trzecim raporcie z 2001 r. (TAR WG1) oraz w Czwartym Raporcie z 2007 r (WG 1 AR4). Są to najszerzej zakrojone kompilacje oraz przegląd obecnego stanu nauk o klimacie, jakie kiedykolwiek podjęto i prawdopodobnie najsolidniej zrecenzowane naukowe dokumenty w historii.
Raporty zostały sfinansowane przez ONZ, natomiast badania, które omawiają - już nie. Niezależni byli również naukowcy zaangażowani w prace nad raportami, reprezentujący kraje całego świata.
Na ostatni, czwarty raport powołują się następujące szacowne państwowe akademie nauk:
• Academia Brasiliera de Ciências (Brazylia)
• Royal Society of Canada
• Chinese Academy of Sciences
• Academié des Sciences (Francja)
• Deutsche Akademie der Naturforscher Leopoldina (Niemcy)
• Indian National Science Academy
• Accademia dei Lincei (Włochy)
• Science Council of Japan
• Meksykańska Akademia Nauk
• Rosyjska Akademia Nauk
• Akademia Nauk RPA
• Royal Society (Wielka Brytania)
• National Academy of Sciences (USA)
• Royal Society of New Zeland
• Polska Akademia Nauka
• European Academy of Sciences and Arts
• International Council for Science
Poparcia, bądź odniesienia zostały zawarte w tych dokumentach: pdf, pdf, pdf, pdf, pdf oraz tutaj.
Konkluzje wcześniejszego, trzeciego raportu zostały poparte w obu, bądź w jednym z przywołanych obok dokumentów: pdf, ,pdf.
Obok wyżej wymienionych akademii raport został poparty przez:
• Australian Academy of Sciences
• Royal Flemish Academy of Belgium for Sciences and the Arts
• Caribbean Academy of Sciences
• Indonesian Academy of Sciences
• Royal Irish Academy
• Academy of Sciences Malaysia
• Royal Swedish Academy of Sciences
Obok akademii nauk, następujące instytucje specjalizujące się w badaniach nad klimatem, atmosferą, oceanami i/bądź naukami przyrodniczymi, poparły Raporty IPCC, bądź opublikowały takie same konkluzje (poparcia poniżej dotyczą trzeciego lub/i czwartego raportu):
* NASA’s Goddard Institute of Space Studies (GISS)
* National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA)
* National Academy of Sciences (NAS)
* State of the Canadian Cryosphere (SOCC)
* Environmental Protection Agency (EPA)
* Royal Society of the United Kingdom (RS)
* American Geophysical Union (AGU)
* American Institute of Physics (AIP)
* National Center for Atmospheric Research (NCAR)
* American Meteorological Society (AMS)
* Canadian Meteorological and Oceanographic Society (CMOS)
Jeżeli to nie jest naukowy konsensus, to jak może wyglądać konsensus???
P.S: Można podejrzewać, że za takimi poparciami, dającym wrażenie instytucjonalnej jednomyślności, kryją się wewnętrzne debaty. Poczyniono badania odnoszące się i do tej szczególnej kwestii. My zajmujemy się tym tutaj.
Fot: flickr
Informacje dodatkowe
Opracowanie na podstawie: How to Talk to a Climate Sceptic. Jest to blog o klimacie rekomendowany przez klimatologów z Realclimate - laureatów Science & Technology Web Awards, plasowanych na 21 miejscu listy najchętniej odwiedzanych blogów naukowych oraz zrzeszonych w Guardian Environment Network - sieci współpracy najszerzej piszącego o zmianach klimatycznych dziennika anglojęzycznego.