Skamieliny COP 17 w Durbanie – całkowite zestawienie

Jak zwykle, podczas negocjacji klimatycznych, członkowie Climate Action Network wybierają państwa, które najskuteczniej blokują postęp rozmów, zabłyszczą na międzynarodowej arenie nieprzewidywalną gafą lub głoszą poglądy nie mające nic wspólnego z polityką klimatyczną. Z takich powodów można otrzymać „skamielinę dnia“. Niestety niemal codziennie delegaci, zazwyczaj państw rozwiniętych, dają powody do kierowania w ich stronę tych antywyróżnień.

Rezultaty 17. Konferencji Klimatycznej ONZ w Durbanie, to nie sukces

9 grudnia miały zakończyć się dwutygodniowe międzynarodowe negocjacje klimatyczne w Durbanie, RPA. Rozmowy na wysokim szczeblu trwały jednak dłużej. Przedstawiciele ponad 190 państw skończyli debatować o czwartej nad ranem 11 grudnia. Konferencja odbywała się pod hasłem „Ratując jutro dzisiaj“. Tysiące delegatów oraz ekspertów pracowało nad wprowadzeniem w życie ustaleń ze szczytu w Cancun oraz kompromisem w sprawie wygasającego w 2012 roku Protokołu z Kioto. Cały świat oczekiwał postępów w drodze do nowej prawnie wiążącej umowy redukującej emisje.

Dzień przed zakończeniem szczytu klimatycznego w Durbanie

Przyjrzyjmy się, jak wyglądają negocjacje w przedostatnim dniu konferencji. Najmniejsze kraje wyspiarskie starają się z całych sił dać przykład wielkim gospodarkom światowym, prace nad funduszem klimatycznym poszły naprzód, a prezydent Obama zwraca uwagę na problem deforestacji.

Czy nadchodzi porażka prezydencji i porażka Polski na COP Durban?

Prezydencja w Unii Europejskiej daje niepowtarzalną szansę przeprowadzenia efektywnej i sprawnej akcji PR-owej. Jedną z naszych głównych ambicji było umocnić pozycję Polski w Europie jako zdecydowanego i kompetentnego partnera oraz uwypuklić wszelkie zalety narodowe. Rząd zapomniał jednak, że aby chwalić się z klasą, nie trzeba chwalić się w ogóle. Wystarczy dobre zrozumienie obowiązków, wyjście poza własną perspektywę, znajomość pojęć solidarności, lojalności i kompromisu. Trzeba wiedzieć kiedy można grać na własne konto, a kiedy trzeba grać zespołowo. Zagraniczne komentarze donoszą, że Minister Korolec na szczycie w Durbanie nie popisuje się takimi umiejętnościami.

Zły początek konferencji klimatycznej w Durbanie

Eksperci przewidują niepowodzenie szczytu klimatycznego w Durbanie. Negatywne skutki zmian klimatu zbyt słabo dotykają państwa rozwinięte, aby uznały ten problem za pilny. Zmiany klimatu uderzają słabiej niż obecny kryzys finansowy. Dlatego możliwe, że będą musiały poczekać.

Skamielina polskiej prezydencji

Jeśli Unia Europejska postrzegana jest jako lider negocjacji klimatycznych, zaś Polska jest w drugim półroczu 2011 roku, przynajmniej teoretycznie, liderem Unii, to naszym zadaniem na szczycie klimatycznym jest wznieść się na wyżyny ambicji w kwestii zatrzymania zmian klimatu. Aby to zrobić, przede wszystkim musimy odrzucić polską perspektywę, wciąż jeszcze kojarzącą wyższość interesów gospodarczych nad środowiskowymi. Jakie są na to szanse?

Prezydencja ostatniej szansy - jak Ministerstwo Środowiska przygotowało się do COP 17

Minister Środowiska, Marcin Korolec, ma przed sobą nie lada wyzwanie na Konferencji Klimatycznej w Durbanie – połączyć role przewodniczącego polskiej delegacji oraz przewodniczącego Rady UE ds. Środowiska. Zmiana ministra, który ma pełnić tak newralgiczną rolę na Konferencji Stron w Durbanie oraz negocjować światowe porozumienie na rzecz klimatu w imieniu Unii, nie ułatwia zadania ani samemu ministrowi, ani nie uspokaja negocjatorów z innych państw Unii.

W Durbanie rozpoczęła się 17. Konferencja Klimatyczna ONZ

W dniach 28. listopada – 9. grudnia w Durbanie, w RPA odbędzie się kolejny Szczyt Klimatyczny – XVII Konferencja Stron Ramowej Konwencji ONZ w sprawie Zmian Klimatu. To najważniejsze międzynarodowe wydarzenie w tym roku. Od wyniku spotkania w Durbanie zależeć będzie bezpieczeństwo rozwoju naszej cywilizacji. To również najważniejszy test dla polskiej prezydencji w Radzie UE, która w trakcie Konferencji Stron będzie prowadziła negocjacje w imieniu Unii, wspólnie z Komisją Europejską.

PRE-COP 17, próba generalna

Ostatnie negocjacje ministerialne przed szczytem klimatycznym w Durbanie miały miejsce w dniach 20-21 października 2011r. w Kapsztadzie (RPA). Brał w nich udział polski minister środowiska Andrzej Kraszewski jako przewodniczący Rady UE ds. Środowiska. Minister Kraszewski wraz z komisarz ds. klimatu, Connie Hedegaard, uczestniczyli w spotkaniu jako przedstawiciele Unii Europejskiej.

Panama, ostatnie międzysesyjne spotkanie Stron UNFCCC w 2011 roku

Między 1 a 7 października 2011r. w Panamie odbyła się trzecia w tym roku runda negocjacji Stron Ramowej Konwencji ONZ ds. zmian klimatu. Konferencja była poświęcona przygotowaniom do grudniowego szczytu w Durbanie, w tym kontynuacji prac nad nowymi mechanizmami.

Wspólna strategia rolnicza państw afrykańskich na COP17 Durban

Na nadchodzącym szczycie klimatycznym COP17 Durban afrykańscy przedstawiciele państw chcą wspólnym głosem zwrócić uwagę na przyjazne klimatowi rolnictwo. Wypracowaniu wspólnego stanowiska miało służyć spotkanie „Climate-Smart Agriculture: A call to Action” w Johannesburgu między 13-14 września 2011.

Wizja Polski jako przedstawiciela UE na COP Durban

Spójrzmy jak dziennikarz Guardiana dowiedział się, że tam, gdzie większość przeczyta „czysta energia”, polskie Ministerstwo Środowiska czyta „kontynuowanie brudnej polityki energetycznej, osadzonej na węglu i gazie łupkowym, trochę bardziej czystymi metodami”. Przekonał się też, jak można porównywać negatywne skutki środowiskowe elektrowni wiatrowych do wydobycia gazu łupkowego. A przede wszystkim, jak polskie Ministerstwo Środowiska tłumaczy, że nie należy mylić interesu Europy z interesem Polski, to dwie różne rzeczy. Oto meandry zawiłej polskiej drogi ku mniejszym emisjom i zapobieganiu zmianom klimatu. Może Ministerstwo Środowiska potrzebuje nowego GPS-a? Przeczytajmy artykuł Damiana Carringtona.

Pierwsze spotkanie Komitetu Wykonawczego UNFCCC ds. Technologii

Między 1 a 3 września 2011r. w Bonn odbyło się pierwsze, i ostatnie w tym roku, spotkanie Komitetu Wykonawczego UNFCCC ds. Technologii (ang. Technology Executive Committee - TEC). Rozmowy dotyczyły sposobu działania TEC oraz współdziałania z innymi organami Ramowej Konwencji Stron w ramach rozwoju, komercjalizacji i rozpowszechniania przyjaznych środowisku technologii. W przyszłym roku TEC powinien być przygotowany do samodzielnego działania w ramach Technology Mechanism.

Klimat w interesie Europy

Jedną z najważniejszych kwestii obecnie w negocjacjach klimatycznych jest przyszłość wygasającego wraz z 2012 rokiem Protokołu z Kioto. W Europie jest on postrzegany jako jeden z fundamentów polityki bezpieczeństwa. Szczyt klimatyczny tego roku w Durbanie będzie miejscem decyzji w tej sprawie.

Aktualizacje raportów finansowania Fast Start

Znane są już sumy, jakie bogate państwa przekazały w ostatnim roku na finansowanie szybkiego startu w walce ze zmianami klimatu w regionach rozwijających się. Fundusz opiewający na 30 mld dol. ma pomóc biedniejszym państwom w przezwyciężaniu negatywnych skutków zmian klimatu do 2012 roku. World Resources Institute (WRI) opublikował analizę z wyróżnionymi 21 państwami oraz Komisją Europejską. Przewidziane wkłady łącznie opiewają już na niemal 28 mld dol.

Prawodawstwo klimatyczne i perspektywa porozumienia na COP 17

Wielką Brytanię można uznać za kraj wyznaczający standardy wewnętrznej polityki klimatycznej i energetycznej. Niektóre rządy wspólnoty europejskiej, a tym bardziej gospodarki państw spoza Unii, powinny brać przykład i dążyć do tak samo prawnie wiążących działań w swoim państwie. Zjednoczone Królestwo prowadzi długoterminową politykę agresywnej redukcji emisji gazów cieplarnianych na wielu frontach. Oznacza to między innymi, że walka ze zmianami klimatu nie będzie kaprysem zależnym od wyników wyborów i przegrupowań na scenie politycznej. Politycy, których perspektywa nie została posegmentowana na czteroletnie okresy wyborcze, tworzą bezpieczniejszą przyszłość swoich narodów.

Pierwszy krok Zielonego Funduszu Klimatycznego

Spóźnianie się, zamykanie drzwi, gorące dyskusje – tak wygląda trudny związek krajów północy z krajami południa. Pod koniec kwietnia 2011 roku w Meksyku odbyło się wstępne spotkanie Tymczasowego Komitetu ds. powołania Zielonego Funduszu Klimatycznego. Komitet wystartował z miesięcznym opóźnieniem, co nie jest niestety odosobnioną praktyką w negocjacjach klimatycznych. Spotkanie to było bowiem ustalone na marzec. Jednak nie wszystkie grupy regionalne były wtedy gotowe (np. nie było zgody co do przedstawicieli z Azji). Właściwa praca Komitetu rozpocznie się na warsztatach w Niemczech między 30 maja a 1 czerwca.

Puste konta bogatych krajów

1 maja 2011 minął termin składania częściowych raportów sprawozdających środki, które państwa rozwinięte zobligowały się przeznaczać na pomoc krajom biednym w ramach tzw. fast start climate fund, czyli funduszu na szybki start w przezwyciężaniu negatywnych skutków zmian klimatu do 2012 roku. Fundusz miał wynosić 30 mld dol. Dla krajów bogatych 1 maja minął właściwie niepostrzeżenie. Niemal nikt nie złożył raportu. Zaś zagraniczne informacje prasowe nazywają to zgrabnie „przegapieniem“ terminu.

Agenda negocjacji klimatycznych 2011

Między 3 a 8 kwietnia 2011r. w Bangkoku odbyło się spotkanie stron Konwencji Klimatycznej ONZ (UNFCCC). Negocjatorzy ze 176 państw uzgodnili agendę prac na resztę roku, zgodnie z postanowieniami zeszłorocznego szczytu klimatycznego w Cancun.

Od Cancun do... ?

16. Konferencja Klimatyczna ONZ w Cancun, Meksyk, trwała od 29 listopada do 10 grudnia 2010r. Od przedstawienia jej głównych postanowień zaczynamy nowy dział zbierający aktualne postępy negocjacji klimatycznych.